Yaşam Dersi

İhtiyar adamın çok sevdiği hanımı evde tereyağı yapıyordu. Kendisi da her gün evlerinin yakınındaki mahalle bakkalına satıyordu. Gelini ve oğlu trafik kazasından hayatını kaybetmiş, geride kalan iki torununa da onlar bakıyordu. Yegane geçim kaynakları buydu.

Bakkal, ihtiyar adamın dürüst olduğunu bildiği için getirdiği tereyağını hiç tartmadan tezgaha koyup satıyordu.

Günlerden bir gün bakkalın içine şüphe düştü.İhtiyar adam gittikten sonra tereyağını tartmak istedi. Tereyağını teraziye koyduktan sonra gördükleri karşısında adeta çılgına döndü. Yağ, bir kilo değil 900 gr gelmişti.”Bunu bana nasıl yapar” diyerek ağzına geleni söyledi. Artık o ihtiyar adamdan tereyağı almayacaktı.

Ertesi gün olduğunda her zamanki gibi ihtiyar adam bakkala geldi ve getirdiği tereyağını uzattı. Bakkal ,sert sert baktıktan sonra “utanmıyor musun sen, bir daha buraya gelme” diyerek ihtiyar adama kapıyı gösterdi.

İhtiyar adam, gördüğü muamele karşısında şaşkındı. Ne olduğunu anlayamadığı için sakin bir vaziyette sordu:”Bir yanlışlık mı oldu efendim?”

Bakkal, ihtiyar adamın sakinliği karşısında daha da öfkelendi. “Adama bak, bir de yanlışlık soruyor,” dedi ve ” Efendi, senin bana verdiğin tereyağını tarttım, bir kilo değil, 900 gr geldi. Ayıp değil mi bu yaptığın. Bir de utanmadan konuşuyorsun.”

İhtiyar adam utandı. Başını önüne eğerek: ” Evde bizim terazimize koyacak kiloluğumuz yok. Sizden bir kilo şeker almıştık, ağırlık olarak onu kullanıyoruz,” dedi.

YANLIŞ KANTAR, GÜN GELİR SENİ DE TARTAR.